De visie van hulpverleners en cliënten in een Vlaams-landelijke regio
Het Belgische Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg rapporteerde in 2019 dat het onduidelijk is of de beschikbaarheid van geestelijke gezondheidszorg in België effectief beantwoordt aan de behoeften van personen met een middelengebonden stoornis. Met dit huidige onderzoek wordt nagegaan hoe personen met een middelengebonden stoornis en hun hulpverleners de toegankelijkheid van de geestelijke gezondheidszorg en gespecialiseerde hulpverlening ervaren in de niet-stedelijke regio Vlaamse Ardennen. Deze studie pleit voor het overstijgen van zorgfragmentering door het installeren van een operationele definitie van netwerkgericht werken, modelgetrouwheid bij het toepassen van case management en meer outreachend werken als deel van een gefaseerd en individueel aangepast zorgaanbod.
Achtergrond
In 2019 publiceerde het Belgisch Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg een rapport over de organisatie van de GGZ [1]. Dit rapport concludeerde dat het niet duidelijk is of het huidige GGZ-aanbod effectief tegemoetkomt aan de noden van personen met een middelengebonden stoornis. De toegankelijkheid van de GGZ voor deze groep wordt volgens het KCE-rapport als knelpunt ervaren, specifiek op het vlak van gemeenschapsgerichte zorg, begeleid wonen en de billijke spreiding van het zorgaanbod [1].