01.30 uur zaterdag 22 november jaren geleden, na weeral een uitgelopen buitenhuis drinkgelag: “Naar AA of buiten!” Ik was bijna op slag nuchter toen ik het licht in de slaapkamer aandeed en deze woorden naar mijn hoofd geslingerd kreeg. Het wachten beu, was mijn vrouw eens te meer alleen gaan slapen en lag ze waarschijnlijk al uren wakker vol ingehouden frustraties en woede; hoe zal hij eruit zien? Ik mompelde nog wat excuses en goedpraterij, maar niets hielp. Bang de ochtend afgewacht en toen deed ik een belofte – de hoeveelste keer? – om te stoppen met drinken. Meer nog, ik nam het initiatief om diezelfde dag hulp te zoeken. Ik belde een ver familielid op van wie ik wist dat hij ook met dat probleem gezeten had. Wij daarheen en daar vertelde ik hem mijn jarenlange strijd waartegen ik alleen niet was opgewassen. Het kwam er met horten en stoten uit, er vloeiden traantjes want het zat diep. Van Louis vernam ik hoe hij al vijftien jaar nuchter was, dankzij de zelfhulpgroep AA. Mijn besluit stond rotsvast, eindelijk kon ik laten zien dat ik mijn eerste stap op het nuchtere pad ging zetten, ik voelde me zelfverzekerd.